Europejczycy, którzy żyli w średniowieczu, praktykowali to, co teraz nazywamy snem dwufazowym. Pierwszy sen rozpoczął się o zachodzie słońca i trwał do północy. Wtedy ludzie budzili się i nie spali przez 2-3 godziny. Niektórzy używali tego czasu do modlitwy i czytania, a niektórzy do odwiedzania sąsiadów. Potem przychodził czas drugiego snu, który trwał do wschodu słońca.

Chodząca kołatka była profesją, która istniała od połowy XVIII wieku do lat pięćdziesiątych. Ich zadaniem było budzenie ludzi, którzy musieli wstać wcześnie. Pukali do okien swoich klientów pałeczkami lub strzelali do nich z rurek.

Od XVI wieku do około 1920 r. było zwyczajowo przyjęte, że dla małych chłopców do pewnego wieku (4-8 lat) zakładano sukienki. Głównym powodem był  wysoki koszt odzieży: sukienki łatwiej było dostać w sklepach. Tradycja nie ominęła nawet rodzin królewskich: zdjęcie to przedstawia Aleksieja, syna rosyjskiego cesarza Mikołaja II, w sukience podobnej do tej, którą nosiły jego siostry.

Chopines, znane również jako zoccoli lub pianelle, są rodzajem platformy o wysokości do 50 cm (20 cali). Noszono je po to aby brania nie były ubłocone.

Ten sposób leczenia był popularny od 2000 lat aż do początku XX wieku. Upuszczanie krwi było praktykowane w celu leczenia każdego pacjenta. Niestety powodowało jeszcze większe osłabienie organizmu.  Miał to być także lek na depresję.

W niektórych średniowiecznych krajach ludzie nazywani byli „perłami Boga”. Te przekonania podzielały nawet monarchowie. Isabella I z Castille była dumna z tego, że umyła się tylko 2 razy w ciągu całego swojego życia.

Kolejny zwyczaj, który dziś wydaje się bardzo dziwny. Jednak w XIX wieku był to sposób na zachowanie pamięci zmarłych bliskich. Z reguły martwe ciała wyglądały jak żywe na zdjęciu: siedziały w naturalnych pozach.

Na początku XX w promieniowanie postrzegane było wyłącznie jako zjawisko pozytywne. Nie brakowało firm kosmetycznych, które chciały to wykorzystać: można było kupić kosmetyki, jedzenie i napoje wzbogacone o rad i tor, radioaktywne pamiątki, a nawet urządzenia do nasycania wody z pierwiastkami radioaktywnymi.

Niespodziewanie 100 lat temu, heroina była uważana za nieszkodliwą alternatywę dla morfiny i sprzedawana w aptekach jako lek na kaszel. To było nawet zalecane dla dzieci. Później odkryto, że heroina zamienia się w wątrobę w morfinę, a w 1924 r. Jej stosowanie było zabronione.

Jeszcze 50 lub 60 lat temu palenie nie było uważane za tak zły nawyk. Ludzie nie odmawiali sobie tej wątpliwej przyjemności nawet podczas lotów, niezależnie od obecności innych pasażerów. Dzisiaj palenie w samolotach jest zabronione, ale w wielu krajach (np. W Iranie) zakaz nie został wprowadzony.

W przeciwieństwie do nas ludzie w XVIII i XIX wieku nie mogli wyjść na wodę. Musieli korzystać z urządzeń do kąpieli: specjalnych wózków, które wyglądały jak budki plażowe. Wózki były wciągane do wody, aby kąpiący się mogli pływać bez wścibskich gapiów.

Lista rzeczy, które ludzie wykorzystali przed wynalezieniem papieru toaletowego, mogłaby się ciągnąć. Obejmuje ona liście roślin, kolby kukurydzy, łupiny orzecha kokosowego, wełnę owczą i sukno (dla tych, którzy mogli sobie na nie pozwolić), gąbkę na patyku lub po prostu wodę. Ale starożytni Grecy najbardziej nas zaskoczyli: dla pewnych celów higienicznych używali kamieni, kamyków lub odłamków ceramiki.