Odwiedziłam chłopaka w świeżo wynajętym przez niego mieszkaniu. Przywitał mnie serdecznie i powiedział, żebym czuła się jak u siebie. Następnie wręczył mi płyn do mycia naczyń, gąbkę i miotłę.

Nakryłam dzisiaj swojego męża puszczającego głośne bąki prosto w moją poduszkę. Jedyne wyjaśnienie na jakie był w stanie wpaść to: „To wcale nie jest tak, jak wygląda”.

Kot nam uciekł i poszedł mieszkać do sąsiadów. Oni nic nam nie powiedzieli, mimo że doskonale wiedzieli czyj to pupilek. My go rozpaczliwie szukaliśmy, przeczesywaliśmy okoliczne pola i lasy, rozwieszaliśmy plakaty i pytaliśmy kogo się dało, w tym ich. Wczoraj go do nas przyprowadzili, bo wyjeżdżają na długie wakacje i nie mają z kim go zostawić. Po 2 latach od jego zaginięcia.