Kupiłem grę w sklepie, wybuliłem dość sporo. Otwieram, płyta porysowana jak cholera, próbuję zainstalować – nie działa. Idę do sklepu z reklamacją, tam mi mówią że mam się z tym zgłosić do producenta. Dzwonię do producenta, tam mi mówią że mam iść do dystrybutora. Dzwonię do dystrybutora, ci mi mówią że mam złożyć reklamację w sklepie. Sklep znowu swoje i tak w kółko. Prawie 200zł w błoto.

Popołudniowa kawa – chwila wytchnienia między zajęciami. Zapoznaję się z nowym miejscem. Przytulnie i spokojnie, nieduży lokal z ciekawym wystrojem i przyjemną muzyczką w tle. Do tego przystępne ceny, miła obsługa, wygodne siedzenia i smaczna kawa. I właśnie w tym momencie, gdy postanowiłam dodać to miejsce do moich ulubionych warszawskich zakamarków, przysiada się do mnie przeuroczy brunet… I może nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, że nieznajomy siedział pod stolikiem i był… szczurem.

Przypadkiem trafiłam dzisiaj w lokalnej telewizji na reportaż o wzrastającej przestępczości w naszym mieście. W pewnym momencie dostrzegłam moją zalaną w trupa nastoletnią córkę wygłupiającą się za plecami reportera.