Siostra pożyczyła ode mnie auto. Wiedziałem, że to się może kiepsko skończyć, ale żeby aż tak? Najpierw sobie tylko znanym sposobem nadziała się przednią szybą na wielką gałąź straszącą na osiedlowym parkingu po wichurze. Postanowiła umyć auto, zanim mi o tym powie. Więc pojechała z wielkim pająkiem na przedniej szybie na myjnię. Jak łatwo się domyślić skończyło się to nie tylko zalaniem wnętrza, ale również szkłem gdzie tylko się da.

Przez lata siedziałem w firmie w jednym pokoju z kolesiem, który uważał, że jest najwydajniejszym pracownikiem, bo łączy przerwę na kawę z grubszą potrzebą. Przypominał mi o tym średnio raz na dwa dni, jakby to było jakimś niesamowitym osiągnięciem cywilizacyjnym. Jedyne co osiągnął to to, że nie pracuję w tamtej firmie już od 8 lat, a nadal nie mogę napić się kawy, żeby nie wizualizować go sobie na klopie. To mi się wryło w głowę tak mocno, że zazwyczaj po prostu tej kawy nie piję, żeby sobie oszczędzić tych wizji.