Dowiedziałam się ostatnio, że moi rodzice mnie szpiegują. Urządzili mi ogromną reprymendę za to, że spotykam się z kimś kogo oni nie znają i nie przyjaźnię się z ludźmi, których oni mi wybierają. Usłyszałam krytykę wszystkiego co robię, oraz że powinnam zachowywać się jak oni sobie tego życzą. Mam 28 lat, pracuję, sama się utrzymuję i mieszkam 30 km od nich.

Wróciłam z wyjazdu służbowego wcześniej, dlatego byłam bardzo mile zaskoczona widząc odświętnie nakryty stół z kwiatami i szampanem. Z kuchni napływały przepyszne zapachy. Mój mąż zepsuł cały romantyczny nastrój, kiedy z wyrazem paniki na twarzy na mój widok zdołał tylko wydukać „Przecież miałaś wrócić jutro”.

Po trzech tygodnia intensywnych kłótni z moim mężem, nasza córka przyznała się w końcu, że to nie mąż założył konto na portalu dla niewiernych małżonków (opłacone z jego karty kredytowej). Zrobiła to nasza córka w ramach żartu i przez cały czas świetnie się bawiła patrząc jak się wyzywamy. Dlaczego w ogóle się przyznała? Już ją powoli zaczynało irytować, że się kłócimy w nocy i ona nie może przez to spać.