Lekarz zalecił mi wykonać pewne badanie krwi z piciem glukozy. Jak się później okazało, jest to badanie głównie zlecane kobietom w ciąży. Siedziałam w przychodni pomiędzy samymi paniami z brzuszkiem, kiedy zobaczyłam starą znajomą mamy. Nie odpowiedziała mi nawet kiedy się z nią przywitałam, więc uznałam, że mnie nie poznała. 2 dni później zadzwoniła do mnie mama z płaczem, że cała wioska plotkuje o tym, że spodziewam się dziecka.

Spotkałam moją teściową na mieście. Nie przepadamy za sobą, albo raczej ona mnie nie cierpi, więc jak tylko ją dostrzegłam, przyłożyłam komórkę do ucha udając, że rozmawiam. W mojej głowie to miało sens – poczeka chwilę, po czym stwierdzi, że nie warto i pójdzie dalej w swoją stronę. Nie przewidziałam, że wyciągnie komórkę, wybierze mój numer i z zabójczym wzrokiem utkwionym we mnie będzie patrzeć jak telefon dzwoni mi tuż przy uchu.