Moja mama poszła czegoś szukać na strychu i długo nie wracała. Poszłam zobaczyć, czy wszystko w porządku. Nakryłam ją jak bawi się moimi lalkami barbie z dzieciństwa. Odgrywała scenkę, w której broni mojego brata sądzonego o morderstwo. To ja byłam ofiarą, ale mama w długiej przekonywującej mowie przekonywała sędziego, że mój irytujący charakter powinien być sporą okolicznością łagodzącą.

Szłam z tatą na spacerze po plaży. Jakiś palant, nie zważając na mojego ojca gwizdnął i powiedział do mnie „Niezłe masz zderzaki mała”. Spodziewałam się, że ojciec – wielki chłop stanie w mojej obronie, ale on się tylko naprężył dumnie i powiedział: „Zobaczyłbyś zderzaki jej matki”.