Na 10. rocznicę ślubu mój mąż wręczył mi wiersz miłosny. Był dumny jak paw, a że nigdy nie był wielkim humanistą to wklepałam parę wersów w wyszukiwarkę. Jego „poezja” opierała się głównie na starej piosence zespołu Just 5 (polski boysband z końca lat 90).

Po raz pierwszy w życiu musiałem podpisać uwagę, którą dostała nasza 8-letnia córeczka. Jako dzieciak dostawałem tyle uwag, że z wyrobionego latami nawyku podpisałem się podpisem mojej matki. 

Jechałam z rodzinką pociągiem, a przez większość drogi przyglądała nam się mała dziewczynka. Zagadałam do niej i po chwili przestała się wstydzić na tyle żeby zapytać mnie czy bardzo jest mi przykro, że jestem tak potwornie brzydka, mając za siostrę i matkę tak śliczne kobiety.